Met een zomerse dag als vandaag, trakteren wij onszelf graag op een schaaltje ijs. Heerlijk!
Dexter denkt er net zo over, want als het ijs in een schaaltje is gedaan, staat er een ongeduldige, dansende Dexter naast ons. Volgens mij ruikt Dexter dat het ijs is en geen yoghurt. Hij heeft er dus een neus voor. Op momenten als dit is het een heuse bedelaar. Natuurlijk kan ik deze vragende oogjes weer niets weigeren, dus…. het laatste restje mag Dexter uit het schaaltje likken.

Het is niet meer dan een dessertlepeltje, maar Dexter is de gelukkigste hond van de buurt.