Regelmatig lees ik verdrietige berichtjes dat een baasje de zware beslissing moet nemen om hun hondje te moeten laten inslapen.

Dit lijkt mij een ongelofelijke zware en moeilijke beslissing.
Je verstand zegt je dan dat je je hondje moet laten gaan, maar je hart wil er dan nog beslist niet aan.
Als je eerlijk tegen jezelf bent, weet je dat je voor je hondje moet kiezen, zodat deze geen pijn meer zal lijden. Je mag dus niet voor jezelf kiezen, omdat je het lieve beestje niet wil en kan missen.
Heel vaak geeft een hond zelf aan dat het zijn tijd is, door in een hoekje weg te kruipen of onder een bank , stoel of bijvoorbeeld een struik in de tuin.
Als je weet dat je er alles aan hebt gedaan om je hondje geen pijn te laten lijden, mag je je hart laten spreken, want weet dat: ”Houden van is ook loslaten”.
In de wijsheid dat je alles voor je viervoeter hebt gedaan, kan en mag je hem laten gaan. Hij zal voor altijd een plekje in je hart houden.
Ik wens een ieder die afscheid moet nemen zijn of haar hondje, ongelofelijk veel sterkte en besef dat je dier voor alles gaat, dus ook voor jouw gemis en verdriet.