Ik was alleen met Dexter naar de dierenarts gegaan. Thuis stond Sjaak toe te kijken hoe ik Dexter alleen in de auto kreeg. Dat ging goed. Terug bij de dierenarts praktijk vandaan zei ik tegen een assistent, die mij hielp met het voer naar de auto te brengen, dat ik haar hulp verder niet nodig had. ik kon immers Dexter zelf in de auto tillen.
Mis!
Ik tilde Dexter op, maar hij raakte uit evenwicht op mijn hand. Het gevolg was dat het arme beestje viel. Hij kwam terecht op de rand van de deurdrempel.
Ik tilde hem weer op en zag bloed op zijn snuitje, maar verder was Dexter rustig. Geen kik! Ik zag zo ook verder niets bijzonders.
’s Avonds ontdekte ik tot mijn schrik dat Dexter een voortandje mist.
Vermoedelijk afgebroken bij de val, maar ik zie, samen met Sjaak, geen achtergebleven stukje tand. Zou zijn tandje helemaal zijn afgebroken?
Ik ben hier vreselijk van geschrokken en beloof dat ikzelf Dexter nooit meer in de auto probeer te tillen. Dexter is gewoon te groot om op één hand te laten balanceren, zeker wanneer hij in de hoogte wordt getild. Ik heb nu eenmaal een beperking, dus ik kan niet alles. Ondanks dat ik vaak het idee heb, dat het echt wel lukt, tegen beter weten in.
Sorry Dexter!